MARTIN FIZ MARATOIA

Maiatzak 12, goizeko 6:15tan mobileko alarmak sekulako ezustekoa eman zidan eta ahal den moduan esnatu eta Noelia esnatu gabe (beno hortan saiatu nintzen bañon….) jantzi eta hor noa gosaltzera. Martin Fiz izena duen maratoiko hotel ofizialean giñen eta ni bezala zebiltzan hainbat korrikalari aurkitu nituen hoteleko bufetean.  Normalean bufeta inork bañon hobeto probesten dut bainan oraingoan zaintzea tokatzen zen, zerealak, tostada batzuk eta intxaur batzuekin yogurtxo bat gosaldu ondoren hoteleko sofan etzan eta Aitor Ugartemendiari itxoiteko garaia heldu zen, hemen musika apur bat jarri eta karrerarako mentalizatzen hasi nintzen poliki poliki. Aitor Ugartemendiak hoteleko bufet-a dardarka utzi ondoren bizikleta montatu genuen eta hor joan ginen irteera aldera.

Irteera gerturatzen ari zela urduritasuna ere gorantz zijoan, taktika argi neukan, 3 orduko erbiarekin maratoi erdirarte joan eta gero ahalik eta gutxien galtzea bigarren erdian, honela 3 ordu 10 minutuetatik jexten saiatu. Eguraldia ederra zen korrika egiteko, frexkoa, haizerik ez eta euririk ezta ere, alde horretatik ez zegoen ezer esaterik. Dena hórrela zela krema ondo eman eta hor ekin nion nire bizitzako bigarren maratoiari. Haseran 3 orduko erbiaren ondo ondoan jarri nintzen eta nor aurkituko han eta Joseba Beloki txirrindulari ohia, harek markatzen zion erritmoa erbiari bainan kilometro batzuk pasa ta gero Aurrera joatea erabaki nuen beste hiru korrikalarirekin. Egia esan komodo nindoan 4´15”/km-ko erritmoan bainon argi neukan ezin izango nuela erritmo berbera mantendu 42 kilometrotan horregatik taldetxo horretan joan nintzen 23. Kilometrorarte eta hor hasi zen nire maratoia.

23. kilometrotik Aurrera bakar bakarrik joan nintzen eta zirkuituak ez zuen batere laguntzen buelta asko ematen dira hiriaren kanpokaldean eta buruz gogor ibili behar da erritmoa mantendu eta ez behera etortzeko. Hor etorri ziren burura urtean zehar eginiko entrenamentuak eta burua altxa eta egurra ematea besterik ez zitzaidan geratzen. Hemen hasi nintzen erlojuari begira eta egingo nuen markari bueltaka, oraindik asko geratzen zen eta bajoiaren itzala oso luzea da eta nire buruan tokitxoa egiten joan zen…… Poliki poliki kilometroak erortzen joan ziren eta Aitorrek bizikletatik esaten zidan zenbat geratzen zitzaizkidan. Dena horrela zela argi ikusi nuen azken 8 kilometrotan ez banuen sekulako bajoirik edukitzen 3 ordu 10 minututik jetxiko nuela beraz animoa gorantz joan zen, maratoiak buelta asko ematen ditu eta juxtu momento berean etorri zen bajoitxoa 38., 39. Eta 40. Kilometroetan erritmoa nahiko jetxi nuen 4´45”, 4´51” eta 4´46” tan eginez hiru kilometro horiek….. bi kilometro geratzen ziren amaierarako eta hortzak ederki estutu eta egurra!!!!!!! Azken kilometroetan erritmoa berreskuratu nuen eta azken kurban kornometroa begiratu eta 3 ordu eta 5 minututtik jetxiko nintzela ikusi nuenean sekulako poztasun batek bete zuen nere burua eta azken rekta ederki gozatu nuen!!!!!!

Amaitu nuen maratoia 3 ordu 4 minutu eta 21 segunduko denborarekin, sekulako marka niretzako!!!!!!!!!!!!! Ezin sinetsi nebilen eta masajetxo bat jaso ondoren ospakizunen garaia heldu zen. Ederki entrenatu dut hilabete hauetan eta argi nabaritu zen karrera osoan, hemendik eskerrak nerekin egon diren guztiei!!!!! Batez ere eskerrak lehenik eta behin etxeko erreginari honek dauka aguantea honek!!!!!!!!!!!!! Eskerrik asko!!!!!!!!!!!!!! Aitor eta Leireri ere Eskerrik asko!!!!! Zuek Gabe ez zen posible izango!!!!! Jose Antonio mixterrari ere eskerrik asko hor egon bait da nire duda guztiak argitu eta konpontzen saiatzeko. ORAIN FRANKFURT IZANGO DUT BURUAN ETA TXAPA EARRA SARTUKO DIZUET ASIKE JUN PREPATZEN!!!!!!!!!!!!!!!!

TOPERRRRRRRRRRRRRR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!